Σήμερα, 3 Απριλίου, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της ημέρας, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου Ιωάννη της Κλίμακος. Η εξέχουσα θέση που κατέχει στην Ορθόδοξη Παράδοση ώθησε τους Αγίους πατέρες μας να ορίσουν ως ημέρα τιμής, πέρα από την 30ή Μαρτίου, και την τέταρτη Κυριακή των Νηστειών, δηλ. τη σημερινή Κυριακή, ώστε, μέσα από τους λόγους και ιδίως μέσα από το παράδειγμά του, να ωφελούνται οι πιστοί και να καθοδηγούνται ορθά στον πνευματικό αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εν γένει στον καθημερινό τους βίο.
Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, είναι περισσότερο γνωστός ως Ιωάννης της Κλίμακος, λόγω του ό,τι συνέγραψε το βιβλίο «Κλίμαξ», ένα διαμάντι της ασκητικής πατερικής γραμματείας και ταυτόχρονα λογοτεχνικό αριστούργημα.
Το όλο έργο απαρτίζεται από τριάντα λόγους, οι οποίοι, ως πνευματικά σκαλοπάτια, οδηγούν από τη γη στον ουρανό. Ξεκινώντας από την αποταγή, δηλαδή την απόφαση της συνειδητής εγκατάλειψης του κόσμου και αφιέρωσης στον Χριστό, ο ιερός συγγραφέας καταλήγει στην αγάπη, που όποιος την κατακτήσει έχει ήδη ενωθεί με το Θεό, από την υπώρεια στην ακρώρεια των. Η Κλίμαξ είναι ένα από τα πιο ψυχωφελή αναγνώσματα και για το λόγο αυτό έχει περιβληθεί με πολλή εκτίμηση από την Εκκλησία. Καλό είναι να τη μελετούμε και κατά τα γραφόμενά της να πορευόμαστε, με ταπείνωση και διάκριση.
Είναι αξιοσημείωτη η επισήμανση στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, σύμφωνα με τα Κυριακά λόγια, «Εάν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά εις εκείνον πού πιστεύει». Τότε φώναξε αμέσως ο πατέρας του ασθενούς παιδιού και με δάκρυα είπε, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθησε την απιστία μου». Μόλις έγινε η θαυμαστή θεραπεία, και αφού ο Ιησούς μπήκε στο σπίτι, τον ρώτησαν ιδιαιτέρως οι μαθητές του: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλωμε;». Και αυτός τους είπε, «Το γένος αυτό (δηλ. των δαιμονίων) δεν είναι δυνατόν να βγει με κανένα άλλο μέσο παρά με προσευχή και νηστεία».
«Και όταν έφυγαν από εκεί, περνούσαν διά μέσου της Γαλιλαίας και ο Ιησούς δεν ήθελε να μάθει κανείς τίποτε, διότι δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε ότι ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί εις τα χέρια ανθρώπων και θα τον θανατώσουν, και αφού θανατωθεί, την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί».
Όλα βοηθούν τον άνθρωπο να ετοιμαστεί να βιώσει τα μεγάλα, πανίερα και σωτήρια γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας, μέχρι το Σταυρό, το θεληματικό θάνατο και την τριήμερη ανάσταση. Ο θάνατος θανατώνεται με την μέχρι Άδου συγκατάβαση του Θεανθρώπου Λυτρωτή μας. Εδώ έγκειται και η θαρραλέα απάντηση σε όσα τείνουν να μας αποπροσανατολίσουν και να μας απομακρύνουν από την προσήλωσή μας στη οδό της χαρμολύπης και της πορείας της Αναστάσεως, το Πάσχα.
Το απόγευμα, όπως όλες τις Κυριακές της Αγίας Τεσσαρακοστής τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός, ο οποίος με τα ψαλλόμενα μάς εισάγει και πάλι, μετά τη διακοπή ένεκα του αναστάσιμου της Κυριακής, στη χαρμολύπη της Σαρακοστής.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου