Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αποστόλου Ιακώβου, υιού του Αλφαίου και αδελφού του ευαγγελιστή Ματθαίου, τη μνήμη του Αγίου Ανδρονίκου και της συζύγου αυτού Αθανασίας, καθώς και του Πατριάρχου Αβραάμ του δικαίου, και Λωτ του ανεψιού αυτού.
Ο Όσιος Ανδρόνικος, από την Αντιόχεια, τότε πρωτεύουσα της Συρίας, πλούσιος και ευσεβής, είχε γυναίκα την Αθανασία, σεμνή και θεοφιλή. Μετά από προσευχή αποφάσισαν ένα μέρος της περιουσίας τους να το δώσουν στους φτωχούς, ένα μέρος ως δάνειο σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη, κι ένα τρίτο το κράτησαν για την οικογένειά τους, αφού είχαν δύο παιδιά να αναθρέψουν.
Κάποτε τα δυο παιδιά τους πέθαναν ταυτόχρονα, κι ο μεν Ανδρόνικος με πνευματικό αγώνα δέχτηκε το πλήγμα, η Αθανασία όμως συντετριμμένη ζητούσε να ταφεί με τα παιδιά της. Αναπαύθηκε όταν μια νύχτα άκουσε στην προσευχή της τον Άγιο Ιουλιανό να της λέει πως τα παιδιά της στερήθηκαν την επίγεια ζωή, δε θα στερηθούν όμως τα επουράνια χαρίσματα της Βασιλείας του Θεού.
Οι ομόζυγοι Ανδρόνικος και Αθανασία αποφάσισαν τελικά το υπόλοιπο της ζωής τους να γίνουν μοναχοί, παραμένοντας εξολοκλήρου αφιερωμένοι στο θέλημα του Θεού.
Αν κρίνουμε από τον αριθμό των ναών στην Κύπρο που είναι αφιερωμένοι στο ζεύγος των Οσίων Ανδρονίκου και Αθανασίας, και δύο χωριά στην κατεχόμενη Καρπασία έχουν το όνομα του Αγίου Ανδρονίκου, συμπεραίνουμε πως πρόκειται για δύο πολύ αγαπητούς Αγίους, προς τους οποίους πολλοί άνθρωποι τρέφουν ιδιαίτερη ευλάβεια, λόγω και του τρόπου που αντιμετώπισαν την οικογενειακή τους συμφορά.
Ο Ανδρόνικος κι η Αθανασία αποδεικνύουν πόσο σπουδαίο είναι τη συζυγική στέγη να την σκέπει η ευλογία του Θεού. Οι σύγχρονοι σύζυγοι που έχουν στη ζωή τους θεμέλιο το Χριστό, ζουν με σεβασμό μεταξύ τους και βιώνουν με ιεροπρέπεια και δέος τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος. Τα παιδιά τα θεωρούν δώρα και ευλογία, εικόνες μοναδικές του Δημιουργού Θεού και φωτεινές λαμπάδες της παρουσίας του Θεού στον κόσμο.
Αναλαμβάνοντας τη συζυγική ευθύνη, οι νέοι μας ας έχουν επίγνωση της όμορφης αυτής επιλογής, πέρα από τα πρόσκαιρα και στιγμιαία. Ταυτόχρονα να συνειδητοποιούν την αξία που έχει η αυθεντική αγάπη που οδηγεί σε πνευματική ολοκλήρωση και τελείωση. Η δε τεκνογονία είναι δώρο και ευλογία του Θεού, μέσα στην καθόλα σπουδαία και αγιασμένη πορεία του έγγαμου βίου.