O Άγιος Σάββας ο Στρατηλάτης του οποίου τη μνήμη εορτάζουμε στις 24 Απριλίου κάθε έτους, ήταν Γότθος στην καταγωγή και έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. Ο Σάββας ήταν χριστιανός και ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός, τον οποίο υπηρετούσε στη Ρώμη, δεν το γνώριζε. Ο Σάββας ενώ ήξερε ότι οι χριστιανοί διώκονταν και φυλακίζονταν ο ίδιος δεν προφυλάσσονταν.
Ο Άγιος Σάββας πήγαινε στους φυλακισμένους χριστιανούς φαγητό ενώ τους συμπαραστεκόταν συχνά κάτι που έφερε σαν αποτέλεσμα να τον καταγγείλουν στον αυτοκράτορα. Για να αποδείξει ότι δεν είναι χριστιανός, ο αυτοκράτορας τον διέταξε να κάνει θυσία στα είδωλα κάτι που ο Άγιος Σάββας αρνήθηκε. Τότε ο αυτοκράτορας έδωσε διαταγή να του σκίσουν τα πλευρά και να κάψουν τις πληγές τους με λιωμένο κερί. Ο Άγιος Σάββας αφού τα υπόμεινε όλα αυτά, καταδικάστηκε σε θάνατο από τον αυτοκράτορα.
Επειδή υπηρετούσε τον αυτοκράτορα, η απόφαση για τη θανάτωσή του έφερε πλήθος κόσμου να δει την εκτέλεση. Διατάχθηκε να τον βάλουν μέσα σε ένα καζάνι που έβραζε με πίσσα κάτι που έγινε όμως ο Άγιος Σάββας παρέμεινε άθικτος. Από τον εντυπωσιασμό που προκάλεσε το γεγονός 70 αξιωματικοί που βρισκόντουσαν εκεί πίστεψαν στο Χριστό και τους αποκεφάλισαν επί τόπου, τη μνήμη τους γιορτάζει η εκκλησία μας επίσης στις 24 Απριλίου.
Ο Άγιος Σάββας μετά την εκ θαύματος σωτηρία του από το καζάνι με την πίσσα, πετάχτηκε δεμένος με μια τεράστια πέτρα στον ποταμό Τίβερη όπου και μαρτύρησε το 272 μ.Χ.