Σήμερα η εκκλησία μας τιμά την Οσία Παρασκευή τη νέα, την Επιβατινή. Η 14η Οκτωβρίου είναι η ημέρα που τιμάται η μνήμη της Πολιούχου της Καλλικράτειας της Ανατολικής Θράκης και της Νέας Καλλικράτειας Χαλκιδικής.
Η Οσία Παρασκευή γεννήθηκε στους Επιβάτες (κοντά στην Σηλυβρία) της Ανατολικής Θράκης τέλος του 10ου ή αρχές του 11ου αιώνα. Έχασε τον πατέρα της σε μικρή ηλικία. Αδερφός της ήταν ο μετέπειτα Άγιος Ευθύμιος, επίσκοπος Μαδύτου. Μεγάλωσε με τη μητέρα της, φροντίζοντας να της ενισχύσει την πνευματική της πρόοδο κοντά στον Θεό.
Από μικρή έκανε αγαθοεργίες και, όταν μεγάλωσε, έφυγε από το πατρικό της σπίτι και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, για να προσκυνήσει τα Ιερά λείψανα των Αγίων.
Σε ηλικία 15 ετών άφησε το πατρικό της σπίτι και ταξίδεψε στη Μικρά Ασία, έμεινε για πέντε χρόνια στην Ηράκλεια του Πόντου, όπου για πέντε χρόνια είχε αναλάβει την περιποίηση του Ιερού Ναού της Παναγίας. Είχε, όμως, μεγάλη επιθυμία να επισκεφθεί τους Αγίους τόπους. Η ευκαιρία της δόθηκε, η συγκίνηση ήταν μεγάλη!
Φτάνοντας, προσκύνησε και αποφάσισε να μείνει στην έρημο του Ιορδάνη, όπου ασκήτεψε σε ένα μοναστήρι, μιμούμενη τη ζωή μεγάλων Αγίων. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, καύσωνας την ημέρα, ψύχος τη νύχτα και το νερό λιγοστό. Μετά από κάποια χρόνια και κατά τη διάρκεια της βραδινής της προσευχής Άγγελος Κύριου της παρουσιάστηκε και της είπε να επιστρέψει στην πατρίδα της για να εναποθέσει το σώμα της. Τότε εγκατέλειψε την αγαπημένη της έρημο σε ηλικία 25 ετών και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου προσκύνησε στον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας την Παναγιά βλαχέρνα και άλλα προσκυνήματα. Μια μαρτυρία λέει πως επισκέφθηκε την Καλλικράτεια και έμεινε, υπηρέτησε για δύο χρόνια τον ναό των Αγίων Αποστόλων. Σε ηλικία 27 ετών κοιμήθηκε στην Καλλικράτεια. Το σώμα της θάφτηκε κοντά στην θάλασσα.
Το Ιερό σκήνωμα
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και η ξένη που υπηρέτησε στον ναό ξεχάστηκε. Αφορμή για να βρεθεί το άφθαρτο σώμα της Οσίας Παρασκευής στάθηκε η πρόθεση των κατοίκων να θάψουν το νεκρό σώμα ενός ναύτη που είχε ξεβράσει η θάλασσα κοντά στο σημείο και προκαλούσε έντονη δυσοσμία. Όταν έσκαψαν οι κάτοικοι για να θάψουν το σώμα του ναύτη, ανακάλυψαν το άφθαρτο σώμα της Οσίας Παρασκευής, άπειροι, όμως, καθώς ήταν, τοποθέτησαν και το σώμα του ναύτη στον ίδιο τάφο και τα σκέπασαν. Τότε η Οσία Παρασκευή παρουσιάστηκε σε έναν ευλαβή άντρα από το χωριό, τον Γεώργιο, μετά την βραδινή του προσευχή και καθώς ξάπλωσε να κοιμηθεί, του φανερώθηκε λευκοφορεμένη, σαν βασίλισσα, καθισμένη σε λαμπρό θρόνο και περικυκλωμένη από πλήθος λαμπρών στρατιωτών. Ένας απ’ αυτούς του είπε: «Γεώργιε, γιατί περιφρονήσατε το σώμα της Οσίας Παρασκευής; πάρτε το και βάλτε το σε κιβώτιο λαμπρό, γιατί ο βασιλιάς του ουρανού την τίμησε στον ουρανό και θέλει να την τιμήσει και στη γη». Η λευκοφορεμένη βασίλισσα του είπε: «Πάρτε γρήγορα το λείψανο μου και βάλτε το σε λαμπρό χώρο, γιατί δεν μπορώ να υποφέρω την δυσοσμία αυτού του ανθρώπου». Το ίδιο βράδυ άλλη μια γυναίκα είδε παρόμοιο όραμα και την επόμενη ημέρα τα διηγήθηκαν στους συγχωριανούς τους. Όλοι μαζί ανακάλυψαν στην τοποθεσία που τους υπέδειξε η Οσία Παρασκευή το άφθαρτο σώμα της να ευωδιάζει! Το ιερό λείψανο της τοποθετήθηκε στον Ναό των Αποστόλων ως πολύτιμος θησαυρός. Ήταν πηγή ιάσεων σε αρρώστους, ασθενείς και ανάπηρους. Στο σημείο που βρέθηκε το λείψανο υπήρχε και αγίασμα, όπως διηγούνται οι παλαιότεροι.
Η Οσία Παρασκευή θεωρείται προστάτιδα των Βαλκανίων γιατί το ιερό λείψανο της, κάνοντας πολλά θαύματα, φιλοξενήθηκε σε αρκετές βαλκανικές χώρες μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Υψηλάντης ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στο προαύλιο του ιερού ναού των Τριών Ιεραρχών όπου φυλάσσονταν το σκήνωμα της Οσίας Παρασκευής. Κήρυξε την επανάσταση του Ελληνικού Έθνους εις τον υπέρ ελευθερίας αγώνα. Προσευχήθηκαν στο Ναό, ασπάστηκαν το Άγιο σκήνωμα και ορκίστηκαν να πολεμήσουν υπέρ πίστεως και πατρίδας. Από το 1888 έως και σήμερα το ιερό λείψανο βρίσκεται στη Ρουμανία, συνεχίζοντας την θαυματουργή του δραστηριότητα.
Συγκεκριμένα, όταν η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπεσε στα χέρια των Λατίνων (μετά το 1204), το Ιερό λείψανο της Οσίας Παρασκευής μεταφέρθηκε από τους Επιβάτες στο Τάρνοβο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιωάννη Άσεν II και του Πατριάρχη Ιωακείμ, το 1238. Εδώ η Οσία απολαμβάνει εξαιρετικό σεβασμό ως προστάτιδα της πόλης και ολόκληρου του βασιλείου. Το σκήνωμά της παρέμεινε στο Τάρνοβο μέχρι την πτώση της βουλγαρικής πρωτεύουσας το 1393. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο ελεύθερο Βιδίνιο, πρωτεύουσα του βασιλείου του Βιδινίου, του οποίου το φρούριο κατέλαβαν οι Οθωμανοί το 1396. Τότε, το Ιερό λείψανο μεταφέρθηκε ξανά, αυτή τη φορά στο Βελιγράδι. Μετά την τελική κατάκτηση των Σερβικών εδαφών υπό τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, το σεπτό σκήνωμα της Οσίας μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1521.
Με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη Παρθενίου στις 13 Ιουνίου 1641, το σεπτό σκήνωμα της Αγίας Παρασκευής μεταφέρθηκε στη νεόκτιστη εκκλησία των Τριών Ιεραρχών στο Ιάσιο. Ο ναός χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλείου Λούπου και εγκαινιάστηκε από τον Σεβ. Μητροπολίτη Μολδαβίας Βαρλαάμ. Όταν το σκήνωμα της Αγίας θησαυρίστηκε στο παρεκκλήσι της Αυλής του Βασιλείου, το Ιερό λείψανο παρέμεινε θαυματουργό φυσικά και μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1888, με την ευλογία του Μητροπολίτη Ιωσήφ, το Ιερό λείψανο της Οσίας μεταφέρθηκε στον νέο Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό στο Ιάσιο, όπου παραμένει μέχρι σήμερα, καθιερώνοντας τον ναό και την πόλη ως το κύριο κέντρο λατρείας στη Ρουμανία.
Την ακολουθία της συνέγραψε ο Συρίγος Μελέτιος, τον δε βίο της ο Eυθύμιος, ο Aρχιεπίσκοπος Tορνόβου.
Πηγή: Οσία Παρασκευή η νέα – ακολουθία και βιογραφία, εκδόσεις ιερού ναού Οσίας Παρασκευής Νέα Καλλικράτεια, dobrotoliubie.com