Ο Όσιος Παχώμιος ο Μέγας γεννήθηκε στην άνω Θηβαΐδα της Αιγύπτου το 290 μ.Χ. από ειδωλολάτρες γονείς. Όταν ενηλικιώθηκε, τον στρατολόγησαν, μαζί με άλλους, και για να μη δραπετεύσουν, τους είχαν ως φυλακισμένους. Εκεί γνωρίζει την αγάπη και την αγαθοεργία των χριστιανών και επιθυμεί να βαπτισθεί. Αργότερα, γίνεται μοναχός, μαθητής του ασκητή Παλάμονα. Είχε την πεποίθηση ότι η πνευματική βοήθεια των μοναχών μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα με το κοινοβιακό σύστημα.
Μετά από δέκα χρόνια, ο Παχώμιος έκτισε μοναστήρι και σ’ αυτό εφάρμοσε το μοναχικό κανόνα του. Ίδρυσε Λαύρα, αφού έφθασε στο σημείο, πέριξ της δικής του Μονής να δημιουργηθούν και άλλες εννέα μοναστικές κοινότητες.
Με τον Όσιο Παχώμιο συνδέθηκε πνευματικά ο Μέγας Αθανάσιος. Το Πάσχα του 346 μ.Χ., λόγω λοιμού, δηλ. πανδημίας, πέθαναν πολλοί μοναχοί, μεταξύ αυτών και ο Μέγας Παχώμιος. Μέχρι και σήμερα ο ορθόδοξος μοναχισμός στηρίζεται στις παρακαταθήκες του.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου