Ολοκληρώθηκε η επίσημη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ιταλία

Διαδώστε:

Με τελευταίο σταθμό την πόλη της Νάπολης η οποία ζει σε ρυθμούς ποδοσφαιρικούς μετά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, ολοκληρώθηκε η πενθήμερη επίσημη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στην Ιταλία.

Μάλιστα, οι Ναπολιτάνοι αποχαιρέτησαν θερμά τον Παναγιώτατο κατά την αποχώρησή του από την πόλη με τους Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας να τους συγχαίρει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Serie A.

Πατριαρχική χοροστασία

Το πρωί της Κυριακής ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε κατά την Θεία Λειτουργία στον Ελληνορθόδοξο Ι. Ναό Αγίων Πέτρου και Παύλου Νεαπόλεως και ευλόγησε τους Ορθοδόξους πιστούς που διαβιούν σε αυτή την ιστορική πόλη.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτη Ιταλίας κυρού Γενναδίου (Ζερβού).

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη

Ο Παναγιώτατος κατά την ομιλία του εξέφρασε την χαρά του για το γεγονός ότι βρίσκεται μαζί με το ποίμνιο της τοπικής Εκκλησίας στην λειτουργική αυτή σύναξη και μετέφερε τις πατρικές του ευχές.

“Μέ ἰδιαίτερη χαρά καί συγκίνηση, βρισκόμαστε σήμερα ἀνάμεσά σας, ἐν λειτουργικῇ συνάξει, στήν Ἐκκλησία καί Ἀδελφότητα τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου τῆς ἱστορικῆς Νεαπόλεως Καμπανίας. Μεταφέρουμε τήν εὐλογία τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τίς πασχάλιες εὐχές τῆς περί ἡμᾶς Ἱεραρχίας, τῶν μελῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς καί τῆς ἐν τῇ Πόλει Ὁμογενείας. Ἡ πασχάλια περίοδος, τήν ὁποία διανύουμε, εἶναι γεμάτη χαρά καί ἐλπίδα. Τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τῆς δόξης καταυγάζει τήν κτίσιν πᾶσαν, ἀποκαλύπτει τόν αἰώνιο προορισμό μας καί τόν τελικό σκοπό ὅλης τῆς δημιουργίας. Καί ἡ σημερινή Κυριακή τοῦ Παραλύτου εἶναι γεμάτη Ἀνάσταση, ἐκπέμπει τό εὐαγγελικόν μήνυμα ὅτι ὁ πόνος καί τό κακό δέν ἔχουν τόν τελευταῖο λόγο στήν ἱστορία, ὅτι ὁ θάνατος δέν εἶναι ἡ ἐσχάτη πραγματικότης. Ἡ θεραπεία τοῦ Παραλύτου εἶναι μαρτυρία καί ἐπιβεβαίωση τῆς ἀλήθειας, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ «ἱατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων«, ὅτι τό ἄπειρο ἔλεός του ποιεῖ θαυμάσια, ὅτι «τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ιη’, 27). Ἡ Καινή Διαθήκη εἶναι πλήρης ἀφηγήσεων περί ἰάσεων ἀσθενῶν, οἱ ὁποῖες ἀντανακλοῦν τό μέγεθος τῆς θείας φιλανθρωπίας. Ἡ θεραπεία δέν εἶναι ἐδῶ ἁπλῶς μία προσωρινή ἐπικράτηση ἔναντι τῆς ἀσθενείας, ἀλλά πρόγευση τῆς ὁριστικῆς νίκης τῆς ζωῆς πάνω στή φθορά καί τῆς τελικῆς κατάργησης τοῦ θανάτου στήν «καινή κτίση», ἀπαρχή τῆς ὁποίας εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ”, ανέφερε.

“Οι Ορθόδοξοι είμαστε αναστάσιμο γένος”

Συνεχίζοντας τον λόγο του ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε ότι οι Ορθόδοξοι είμαστε αναστάσιμο γένος, γεγονός το οποίο προκαλεί και σήμερα θαυμασμό.

“Ἐν Χριστῷ ἀναστάντι ζοῦμε καί γνωρίζουμε ὅτι ὁ παρών βίος δέν εἶναι ὅλη ἡ ζωή μας. Οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε ἀναστάσιμον γένος, καί αὐτό προκαλεῖ καί σήμερα θαυμασμό. Ὁ πνευματικός πλοῦτος τῆς παραδόσεώς μας, ὅ,τι πιστεύουμε, ὅ,τι ἀγαπᾶμε, ὅ,τι ἐλπίζουμε συνδέονται ἄρρηκτα μέ τό Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἀπό αὐτό ἀντλοῦν τό βαθύτερο νόημά τους. Ἀναστάσιμη εἶναι καί ἡ πνευματική δύναμη τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ ζωτική καί ζῶσα παρουσία μιᾶς παράδοσης ἀληθείας, ἡ ὁποία ἄλλαξε τήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ἔσωσε τό Γένος μας στήν ἱστορική του πορεία καί ἀποτελεῖ καί σήμερα ἐλπίδα γιά τό μέλλον. Εἴμαστε κληρονόμοι καί συνεχιστές μιᾶς μεγάλης παρακαταθήκης θεογνωσίας καί ἀνθρωπογνωσίας, σύμφωνα μέ τήν ὁποία, ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων καί τό νόημα τῆς ὕπαρξής μας ἀποκαλύπτονται μέσα ἀπό τήν σχέση μας μέ τόν Χριστό. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι, ὅπως ἔχει γραφῆ, «ὁ τρόπος παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ κόσμῳ». Ὅταν τελῆται ἡ Θεία Εὐχαριστία, οἱ πιστοί καθίστανται ἕνα σῶμα, κοινωνία θεώσεως. Ἐδῶ συνειδητοποιοῦμε ὅτι χριστιανική ὕπαρξη σημαίνει νά εἴμαστε μέλη τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας, νά συμμετέχουμε στή ζωή καί στήν εὐχαριστιακή πραγμάτωσή της. Μέ αὐτό συνδέεται καί τό γεγονός ὅτι ὁ ναός, ταυτισμένος μέ τή Θεία Λειτουργία, εἶναι γιά τούς Ὀρθοδόξους πιστούς, ὅπου γῆς, οὐσιαστικό σημεῖο ἀναφορᾶς καί ζωτικό κέντρο τῆς ζωῆς τους”, κατέληξε.

Η προσφώνηση του Μητροπολίτη Ιταλίας

Στην προσφώνησή του ο Μητροπολίτης Ιταλίας κ. Πολύκαρπος ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο για την επίσκεψή του εκφράζοντας τα συναισθήματα χαράς για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη σε μία από τις αρχέγονες κοιτίδες του Ελληνισμού.

“Ἡ Παρθενόπη τῶν Ροδίων, ἡ Νεάπολις τῶν Εὐβοέων, ἡ νύμφη καί πρωτεύουσα τοῦ Ἰταλικοῦ Νότου, τό μεγαλύτερον τμῆμα τοῦ ὁποίου συμπίπτει μέ τήν ἒνδοξον Μεγάλην Ἑλλάδα, καί ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ἰταλίας, ἡ πρώτη θυγάτηρ τῆς εὐκλεοῦς Πατριαρχείας τῆς Ὑμετέρας προσκυνητῆς μοι Θειοτάτης Παναγιότητος, ὑποδέχονται μέ αἰσθήματα ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί ἐξαιρέτου συγκινήσεως Αὐτήν τε καί τήν τιμίαν Συνοδείαν Αὐτῆς. Καί ἡ χαρά καί ἡ συγκίνησις ὃλων μας ἐπαυξάνεται διότι ὁ σεπτός Προκαθήμενος τῆς ὑπ’ οὐρανόν Ὀρθοδοξίας καί στοργικός Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ρωμαίων, ὁ Ἂγγελος τῆς μαρτυρικῆς Μητρός καί Τροφοῦ μας Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης, μᾶς ἐπισκέπτεται ἐντός τοῦ κλίματος τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Νικητοῦ τοῦ θανάτου καί τῆς ἁμαρτίας Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὐλογῶν, πατρικῶς καί πατριαρχικῶς, ἀπό τοῦ ἱστορικοῦ τούτου Ναοῦ τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, τῆς ὁμωνύμου Ἀδελφότητος τῶν Ἑλλήνων τῷ Ἒθνει ἐν Νεαπόλει, τόν Ποιμενάρχην, τόν ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ Λαόν τῆς ἐκλεκτῆς καί στρατηγικῆς κατά τήν Ἰταλικήν Χερσόνησον καί τάς Νήσους αὐτῆς κληρουχίας τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ἰταλίας καί Ἐξαρχία Νοτίου Εὐρώπης σεμνύνεται διότι ἒχει εἰς τούς κόλπους της τό ἱστορικόν καί μεγαλώνυμον τοῦτον καύχημα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Ἐκκλησίαν καί Ἀδελφότητα τῆς Νεαπόλεως, μετά τῆς ὁποίας ἒχει ἀρίστην συνεργασίαν. Οἱ Ἐπίτροποι, ὁ Ἒφορος καί ὃλα τά Μέλη της ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ζωντανήν τήν Ἑλληνορθόδοξον παρουσίαν μας εἰς τήν στρατηγικήν διά τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος μας ταύτην περιοχήν, φροντίζοντες νά παραδώσουν τήν σκυτάλην εἰς τά τέκνα των. Ἐπί κεφαλῆς τοῦ ἱεροῦ τούτου ἀγῶνος τυγχάνει ὁ ἐπί 25ετίαν ὃλην Ἱερατικῶς καί νῦν Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενος Νεαπόλεως, βοηθός Ἐπίσκοπος τῆς ταπεινότητός μου Θεοφιλέστατος Κρατείας καί λίαν ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός κύριος Γεώργιος, φίλος ἐκλεκτός καί πολύτιμος συνεργάτης, ἢδη ἀπό τά ἒτη τῆς Πρωτοσυγκελλίας μου εἰς τήν Θεόσωστον ταύτην Ἐπαρχίαν. Ὁ ἃγιος Κρατείας ἐπιτελεῖ, μέ ὑπακοήν καί ἀφοσίωσιν, ἓν ἐξαίρετον ποιμαντικόν καί οὐχί μόνον ἒργον, καταστήσας τόν Ἑλληνορθόδοξον τοῦτον Ναόν κέντρον τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν εὑρυτέραν περιοχήν τῆς Καμπανίας καί τοῦ Ἰταλικοῦ Νότου. Ὁ Ποιμενάρχης, ἡ Ἀδελφότης καί οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Καμπανίας εὐχαριστοῦμεν τήν Ὑμετέραν Σεπτήν Κορυφήν διότι ἐπευλόγησε πατρικῶς καί ἐνέκρινε πατριαρχικῶς τήν προαγωγήν τοῦ εἰρημένου ἀξίου κληρικοῦ τῆς Μητροπόλεώς μας εἰς τό ἐπισκοπικόν ἀξίωμα καί μάλιστα μέ τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Κρατείας”, είπε.

Η αναφορά στον προκάτοχο

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον προκάτοχό του κυρό Γεννάδιο και την ιστορία της ενορίας της Νεαπόλεως, λέγοντας τα εξής:

“Καί ἀφοῦ ἡ ρῆσις τοῦ λόγου ἒφθασεν εἰς τήν Ἐπισκοπήν Κρατείας, ὁ νοῦς καί ἡ σκέψις ὃλων μας, ἀπό τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος ἓως τοῦ τελευταίου πιστοῦ, στρέφεται πρός τόν φίλον καί συνταξιώτην Αὐτῆς, τόν πολιόν Ἱεράρχην τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἂμεσον Προκάτοχον τῆς ἐλαχιστότητός μου, τόν ἀπό Κρατείας ἀείμνηστον Μητροπολίτην Ἰταλίας καί Μελίτης κυρόν Γεννάδιον Ζερβόν, τόν Ρόδιον, ὃστις διηκόνησεν εἰς τόν Ναόν τοῦτον ἐπί 35 ὁλόκληρα ἒτη ὡς διάκονος, πρεσβύτερος καί βοηθός Ἐπίσκοπος (1961 – 1996) καί τόν ὁποῖον ὑπηρέτησα ἐπί 11 ἒτη ὡς Πρωτοσύγκελλος. Εἲμεθα σίγουροι οἱ πάντες, ὃτι ἐξ οὐρανοῦ ἀγάλλεται ἡ ψυχή αὐτοῦ διά τήν σημερινήν πασχάλιον εὐχαριστηριακήν σύναξίν μας, χοροστατοῦντος καί εὐλογοῦντος τοῦ Πατριάρχου τοῦ Γένους, καί πρεσβεύει εἰς τό ἐπουράνιον θυσιαστήριον ὑπέρ πάντων ἡμῶν καί ἰδιαιτέρως ὑπέρ τοῦ ἀγαπημένου εἰς αὐτόν ποιμνίου τῆς Νεαπόλεως.

Εἰς τήν Νεἀπολιν, ἡ ὁποία διετέλεσε Βυζαντινόν Δουκᾶτον ἐπί 5 περίπου αἰῶνας καί διέθετεν 70 ἑλληνικούς ναούς εἰς τήν λαλιάν καί τόν λειτουργικόν ρυθμόν, ἠμπορεῖ σήμερον νά μήν εἲμεθα αἱ χιλιάδες τοῦ ἐνδόξου ἱστορικοῦ παρελθόντος, ἀλλ’ εἰς πεῖσμα τῶν ἀποκαλυπτικῶν καιρῶν πού διερχόμεθα, συνεχίζομεν τήν παρουσίαν μας καί εἲμεθα ἀποφασισμένοι νά τήν συνεχίσωμεν ἓως τῆς συντελείας, διά πρεσβειῶν τῶν ἐντοπίων προστατῶν μας Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου καί πάντων τῶν ἁγίων ταύτης τῆς εὐλογημένης γῆς, μαρτύρων, ὁσίων καί ἱεραρχῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν προστάτην καί πολιοῦχον τῆς Νεαπόλεως ἃγιον ἒνδοξον Ἐπίσκοπον καί Μάρτυρα Ἰανουάριον. Εἰς τό σημεῖον τοῦτον ἒρχεται εἰς τόν νοῦν μου ἡ ἱστορική φράσις τοῦ μεγάλου Προκατόχου τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος ἀειμνήστου Πατριάρχου Ἀθηναγόρου: “Εἲμεθα ὀλίγοι, ἀλλ’ ἀναρίθμητοι”. Ἂλλωστε, ὁ Ναός οὗτος δέν τυγχάνει σημεῖον ἀναφορᾶς μόνον διά τούς Ἓλληνας Ὀρθοδόξους, ἀλλά, ὡς θά διεπίστωσεν Αὓτη, καί διά τούς λοιπούς ὁμοδόξους ἀδελφούς μας ἐξ Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, διά τούς ὁποίους ἐπιδεικνύει ἰδιαιτέραν μέριμναν καί φροντίδα ὁ ἃγιος Κρατείας, ἢδη ἀπό τῆς ἀρχῆς τῆς ἐνταῦθα διακονίας αὐτοῦ”.

“Παναγιώτατε Δέσποτα, Ἐντός ὀλίγων ὡρῶν θά ἐπιστρέψητε εἰς τήν Οἰκουμενικήν Καθέδραν Ὑμῶν, εἰς τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου καί τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τήν Πόλιν τῶν ὀνείρων καί τῶν ἀναστεναγμῶν μας. Χοροστατήσατε σήμερον, Κυριακήν Δ’ τοῦ Ἁγίου Πάσχα, γνωστήν ὡς Κυριακήν τοῦ Παραλύτου, ἐδῶ εἰς τόν ἱστορικόν Ἑλληνορθόδοξον Ναόν τῆς Νεαπόλεως. Ἐπιστρέφων εἰς τό ταπεινόν καί ἀρχοντικόν καί πάντοτε ἀείφωτον Φανάριον, παρακαλοῦμεν υἱϊκῶς τήν Ὑμετέραν Παναγιότητα, ὡς ἒχουσα παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νά δεηθῇ εἰς τήν Κυρίαν Θεοτόκον, τήν Ὑπέρμαχον Στρατηγόν τοῦ Γένους τῶν Ρωμαίων καί τήν Ἁγίαν πανεύφημον Μεγαλομάρτυρα Εὐφημίαν, τήν προστάτιδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ὃπως ὁ Ἀναστάς Μέγας Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων διαφυλάττῃ ὃλους ἡμᾶς σώους καί ἀβλαβεῖς ἀπό κάθε σωματικήν καί πνευματικήν παραλυσίαν, τῆς δευτέρας οὒσης σοβαρωτέρας τῆς πρώτης καί ἐνεργῇ θεραπευτικῶς εἰς περίπτωσιν ἐμφανίσεως, ὃ μή γένοιτο, παραλύσεως τινός. Καλήν ἐπιστροφήν εἰς τήν Πόλιν μας, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα! Μέ τό καλόν καί πάλιν νά ἒχωμεν τήν Ὑμετέραν Παναγιωτάτην Ἀγάπην ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, ἐδῶ εἰς τήν ἀγαπημένην Αὐτῆς Χώραν τῆς Ἰταλίας, “il bel paese”, τήν καί πρωτοκόρην ἐκκλησιαστικῶς τῆς εὐκλεοῦς Πατριαρχείας Αὐτῆς.
Εἰς πολλά, πάμπολλα ἒτη Τιμιώτατε καί Θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα καί Γέροντα καί στοργικέ Παπποῦ μας, ὃπως ἀποκαλοῦν Ὑμᾶς τά μικρά παιδία τῆς Ἲμβρου καί τῆς Βασιλευούσης Πόλεως!
Χριστός Ἀνέστη Παναγιώτατε Αὐθέντα μας πολυσέβαστε καί πολυαγαπημένε! Χριστός Ἀνέστη ἀδελφοί καί τέκνα ἀγαπητά καί ζωή πολιτεύεται! Τῷ Ἀναστάντι Σωτῆρι Χριστῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν!” κατέληξε ο Μητροπολίτης Ιταλίας κ. Πολύκαρπος.